Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2015

Οξεία Σκωληκοειδίτιδα. Διάγνωση


   
Η διάγνωση της οξείας σκωληκοειδίτιδας είναι κατά κύριο λόγο κλινική, δηλαδή ο χειρουργός αξιολογεί την κατάσταση στηριζόμενος κατά κύριο λόγο στις πληροφορίες από το ατομικό ιστορικό και
τα ευρήματα από την κλινική εξέταση. Λίγες είναι οι εργαστηριακές και απεικονιστικές εξετάσεις οι οποίες παρέχουν χρήσιμες πληροφορίες.
   Οι κυριότερες εργαστηριακές εξετάσεις είναι η γενική αίματος (στην οποίο παρατηρείται λευκοκυττάρωση στο 75% των ασθενών με αύξηση των πολυμορφοπυρήνων) και η CRP η οποία αυξάνεται σημαντικά.
   Από τις απεικονιστικές εξετάσεις οι κυριότερες είναι η απλή ακτινογραφία κοιλιάς (πιθανόν να φανεί τοπική διάταση, ασαφοποίηση της σκιάς του ψοΐτη και υδραερικά επίπεδα στο τυφλό), το υπερηχογράφημα κάτω κοιλίας (στο οποίο μπορεί να φανεί η διάταση του αυλού και η πάχυνση του τοιχώματος της σκωληκοειδούς), το οποίο είναι η συχνότερα εφαρμοζόμενη απεικονιστική μέθοδος καθώς παρουσιάζει διαγνωστική ακρίβεια της τάξης του 80-90%. Εξίσου
σημαντική είναι και η αξονική τομογραφία, σε περιπτώσεις όπου η διάγνωση με τις προηγούμενες εξετάσεις είναι ασαφής, ενώ σε σπάνιες περιπτώσεις η διάγνωση τίθεται με λαπαροσκόπηση.