Τα κύτταρα του φλοιού των επινεφριδίων παράγουν ορμόνες, που
συμβάλλουν στην ομαλή λειτουργία του οργανισμού. Σε περιπτώσεις εξαλλαγής αυτών
των κυττάρων σε καρκινικά, παράγονται υπερβολικές ποσότητες μίας ή περισσοτέρων
ορμονών, με αποτέλεσμα
την εμφάνιση διαφόρων εκδηλώσεων. Τα καρκινώματα του
φλοιού των επινεφριδίων είναι σπάνια. Το 50% των ασθενών έχουν συμπτώματα που
σχετίζονται με την υπερέκκριση ορμονών, συνηθέστερα σύνδρομο Cushing και
αρρενοποίηση.
ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Συχνά η υπερέκκριση ορμονών
ανευρίσκεται μόνο κατά τον βιοχημικό
έλεγχο. Μπορεί να παρατηρηθεί ψηλαφητή μάζα στην κοιλία, και συνήθως με την
αξονική τομογραφία κοιλίας είναι δυνατός ο εντοπισμός του όγκου. Το καρκίνωμα
του φλοιού των επινεφριδίων διηθεί τους παρακείμενους ιστούς και περίπου οι
μισοί από τους ασθενείς παρουσιάζουν μεταστάσεις κατά τη στιγμή της διάγνωσης.
Το χειρουργείο αποτελεί
τη μοναδική θεραπεία που μπορεί να προσφέρει
ίαση ή να παρατείνει την επιβίωση, με τα καλύτερα αποτελέσματα να παρατηρούνται
στους ασθενείς με εντοπισμένη νόσο. Αν είναι δυνατή η σχεδόν πλήρης αφαίρεση του όγκου η 5ετης
επιβίωση είναι 50%.Ετσι η υποτροπή είναι συχνή παρά την προφανή πλήρη εκτομή
του όγκου. Όταν ο όγκος των επινεφριδίων είναι μικρός και η κακοήθεια δεν έχει
αποδειχτεί ιστολογικά, ο ειδικός χειρουργός μπορεί να ξεκινήσει λαπαροσκοπικά. Εφόσον
υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία για την
καλύτερη δυνατή προσέγγιση προτιμάται η ανοικτή χειρουργική επέμβαση.
Σε περιπτώσεις
υποτροπής της νόσου η επανεπέμβαση αποτελεί τη μόνη αποτελεσματική παρέμβαση η οποία μπορεί να
παρατείνει το προσδόκιμο επιβίωσης. Οι ασθενείς με απομακρυσμένες μεταστάσεις κατά
την αρχική διάγνωση της νόσου παρουσιάζουν μέση επιβίωση 12 μηνών. Η αφαίρεση
του επινεφριδιακού όγκου σε αυτούς τους ασθενείς μπορεί να βελτιώσει τα τοπικά
συμπτώματα αλλά σπάνια αυξάνει την επιβίωση.
Ο ρόλος της ακτινοθεραπείας είναι
περιορισμένος και συνήθως εφαρμόζεται ως παρηγορητική θεραπεία ιδιαίτερα όταν
υπάρχουν μεταστάσεις.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου