Απόφραξη παχέος εντέρου

Αίτια: Η αιτία είναι συνήθως καρκίνος του παχέος εντέρου (75% των περιπτώσεων), ιδίως αριστερά, μπορεί όμως να συμβεί και σε εκκολπωματίτιδα ή σε συστροφή του σιγμοειδούς (10% των περιπτώσεων) ή του τυφλού.

Η συστροφή του σιγμοειδούς είναι συχνότερη στους ηλικιωμένους και έχει θορυβώδη και αιφνίδια έναρξη. Το άλγος είναι ηπιότερο απ' ότι στην απόφραξη του λεπτού εντέρου. Σε κάθε περίπτωση περίπτωση πρέπει να αποκλεισθούν τυχόν μη χειρουργικές αιτίες, όπως η απλή δυσκοιλιότητα ή η οξεία ψευδοαπόφραξη του παχέος εντέρου.

Σημεία και συμπτώματα: Αιφνίδιας έναρξης κωλικοειδές άλγος, διάρκεια επεισοδίου λιγότερο από 1 λεπτό, συνήθως το άλγος εντοπίζεται κατά το υπογάστριο στην περιοχή της μέσης γραμμής, μπορεί να συνυπάρχει έμετος ή τάση για έμετο, μετεωρισμός, δυσκοιλιότητα, και αναστολή αποβολής αερίων και κοπράνων.

Διάγνωση: Η διάγνωση στηρίζεται στην κλινική εξέταση αλλά και στο συνδυασμό εργαστηριακών και απεικονιστικών εξετάσεων.

Στην κλινική εξέταση, εκτός από το άλγος παρατηρούνται αυξημένοι εντερικοί ήχοι (ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του άλγους) ή απουσία εντερικών ήχων στην περίπτωση ειλεού. Διάταση πρώιμη και εκσεσημασμένη των κοιλιακών τοιχωμάτων. Εντοπισμένη ευαισθησία και αντανακλαστική σύσπαση κατά την ψηλάφηση.

Στις εργαστηριακές εξετάσεις περιλαμβάνονται: γενική αίματος, βιοχημικός έλεγχος και δείκτες φλεγμονής ή νεοπλασίας.

Ο απεικονιστικός έλεγχος περιλαμβάνει την απλή ακτινογραφία κοιλιάς η οποία μπορεί να αναδείξει διάταση του παχέος εντέρου, ιδιαίτερα διάταση του τυφλού, το βαριούχο υποκλυσμό, και την αξονική τομογραφία, η οποία σε μεγάλο βαθμό εκτός από την ύπαρξη της απόφραξης μπορεί να αναδείξει και το αίτιο καθορίζοντας την αντιμετώπιση. Σε ιδιαίτερες περιπτώσεις μπορεί να απαιτηθεί η διάγνωση μπορεί να διευκολυνθεί με υπερηχογραφικό έλεγχο, ή με τη διενέργεια κολονοσκόπησης.

Θεραπεία: Η θεραπεία της απόφραξης του παχέος εντέρου καθορίζεται κυρίως από την αιτία της. Μπορεί να είναι συντηρητική όπως σε κάποιες περιπτώσεις περιχαρακωμένης εκκολπωματίτιδας, ελάχιστα επεμβατική όπως σε περιπτώσεις ατελούς συσυστροφής ή εγκολεασμού, όπου η ανάταξη μπορεί να επιτευχθεί με κολονοσκόπηση ή βαριούχο υποκλυσμό, ή τέλος μπορεί να είναι χειρουργική, όπως στις περιπτώσεις κακοήθειας κα. Ο χειρουργός είναι εκείνος ο οποίος αφού θέσει σωστά και με ακρίβεια το πρόβλημα και την έκτασή του στη συνέχεια θα καθορίσει τον τρόπο αντιμετώπισης αλλά και το είδος της επέμβασης για τις περιπτώσεις όπου χρειάζεται. Σε κάθε πάθηση θα αναφέρουμε αναλυτικότερα τα είδη των επεμβάσεων που απαιτούνται. Σε γενικές γραμμές μπορούμε τώρα μόνο αναφέρουμε ότι οι χειρουργικές επεμβάσεις για την αντιμετώπιση της απόφραξης του παχέος εντέρου, μπορεί να πραγματοποιηθούν είτε με ανοικτή μέθοδο (εγχειρητική τομή), είτε λαπαροσκοπικά. Μπορεί να είναι επίσης θεραπευτικές (δηλαδή να λύνουντο πρόβλημα) είτε παρηγορητικές (πχ κολοστομία σε εκτεταμένο καρκίνο του παχέος εντέρου).