Η οξεία χολοκυστίτιδα συνδέεται με χολολίθους σε περισσότερο από το 90% των
περιπτώσεων. Συνήθως υπάρχει προηγούμενο ιστορικό πόνου στην περιοχή της χοληδόχου κύστεως, δηλαδή στο άνω δεξιό τεταρτημόριο χοληδόχο. Η
νόσος εμφανίζεται όταν ενσφηνώνεται λίθος στον κυστικό πόρο και προοδευτικά αναπτύσσεται φλεγμονή. Είναι πολύ
συχνή στους ηλικιωμένους. Η οξεία προσβολή συχνά συνδυάζεται με πρόσφατο μεγάλο
ή λιπαρό γεύμα.
Κλινική εμφάνιση της νόσου: Συνήθως παρατηρείται σταθερό, έντονο άλγος και
ευαισθησία εντοπισμένη στο δεξιό
υποχόνδριο ή το υπογάστριο ναυτία και έμετος, περίπου στο
75% των ασθενών. Η κατάσταση επιδεινώνεται με τη βαθιά
εισπνοή. Ο ασθενείς τείνει να
παραμένει ξαπλωμένος σε ακινησία. Σε αρκετούς ασθενείς παρατηρείται αναπηδώσα ευαισθησία, ψηλαφητή χοληδόχος κύστη, ή/και ίκτερος
Για τη σωστή και άγκαιρη διάγνωση απαιτείται η λήψη λεπτομερούς ιστορικού, η κλινική εξέταση του ασθενούς και η διενέργεια βασικών εργαστηριακών και απεικονιστικών εξετάσεων. Βασική απεικονιστική εξέταση είναι το υπερηχογράφημα στο οποίο απεικονίζονται εξαιρετικά οι χολόλιθοι. Για την πλήρη διερεύνηση της χολοκυστίτιδας μπορεί να χρειαστούν και άλλες εξετάσεις όπως η αξονική τομογραφία, βιοχημικές και αιματολογικές εξετάσεις (αύξηση CRP, λευκών αιμοσφαιρίων, χολερυθρίνης, διαταραχή ηπατικής βιοχημείας), μαγνητική τομογραφία, μαγνητική χολαγγειογραφία η/και ERCP ιδιαίτερα σε απόφραξη του κοινού χοληδόχου πόρου.
Βασικές αρχές
θεραπείας

Τα πλεονεκτήματα της λαπαροσκοπικής τεχνικής είναι γνωστά σε όλους μας, και σε έμπειρα χέρια χέρια αποτελεί τη μέθοδο εκλογής.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου