Εάν η βρογχοκήλη είναι μικρή σε μέγεθος πιθανώς δεν θα χρειαστεί καμιά θεραπεία. Ο γιατρός σας ωστόσο θα ελέγχει τα επίπεδα των θυρεοειδικών ορμονών ανά έτος γιατί στην διάρκεια της επόμενης εικοσαετίας μπορεί να εμφανίσετε υπερθυρεοειδισμό.
Αν και συχνά χορηγείται θυροξίνη με σκοπό την συρρίκνωση του αδένα, το όφελος – αν υπάρχει – είναι ελάχιστο κι επιπλέον μπορεί να προκληθεί υπερθυρεοειδισμός.
Εάν η βρογχοκήλη διογκωθεί σε βαθμό που να αποτελεί αισθητικό πρόβλημα ή να πιέζει την τραχεία, η πιο αποτελεσματική θεραπεία είναι η χειρουργική αφαίρεση του θυρεοειδούς. Δεν χρειάζεται προετοιμασία και θα παραμείνετε στο νοσοκομείο για περίπου τρεις ημέρες. Οι πιθανές επιπλοκές δεν διαφέρουν από κείνες της θυρεοειδεκτομής λόγω νόσου Graves’. Ο υπολειμματικός θυρεοειδικός ιστός πιθανώς να μην μπορεί να παράγει επαρκή ποσά θυρεοειδικών ορμονών, οπότε θα πρέπει να πάρετε θεραπεία υποκατάστασης με θυροξίνη.
Στους ασθενείς που δε μπορούν ή δεν επιθυμούν να χειρουργηθούν, η χορήγηση ραδιενεργού ιωδίου θα μπορούσε να ελαττώσει το μέγεθος της βρογχοκήλης κατά 50% περίπου. Θα χρειαστεί απαραιτήτως μεγάλη δόση και πιθανώς να νοσηλευθείτε σε ειδικό θάλαμο για 24-48ώρες, ώστε να μην ακτινοβολήσετε τους γύρω σας. Μπορεί να περάσουν αρκετοί μήνες μέχρι να συρρικνωθεί η βρογχοκήλη, το πιθανότερο είναι όμως να παραμείνετε ευθυρεοειδικός γιατί το ραδιενεργό ιώδιο προσλαμβάνεται κυρίως από τους όζους. Καθώς αυτοί μικραίνουν, ο γύρω θυρεοειδικός ιστός που παρέμενε ανεσταλμένος και γι’αυτό δεν προσέλαβε ιώδιο, ξυπνά και αρχίζει να παράγει θυρεοειδικές ορμόνες.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου