Τα συμπτώματα με τα οποία εμφανίζεται η βουβωνοκήλη και τα οποία οδηγούν συνήθως τον άρρωστο στο γιατρό είναι η εμφάνιση διόγκωσης στην περιοχή (η οποία μπορεί να είναι μόνιμη ή διαλείπουσα) και το άλγος.
Στα αρχικά στάδια της κήλης τα συμπτώματα μπορεί να είναι ήπια και το άλγος να εμφανίζεται μόνο όταν αυξάνεται η ενδοκοιλιακή πίεση, όπως κατά την άρση βάρους ή τη δυσκοιλιότητα. Σε ορισμένες περιπτώσεις το αρχικό σύμπτωμα είναι ένας ξαφνικός πόνος κατά τη διάρκεια έντονης σωματικής προσπάθειας.
Όλοι γνωρίζουν ότι εφόσον υπάρχει κήλη απαιτείται χειρουργική αποκατάσταση και τα όποια συντηρητικά μέσα όπως οι κηλεπίδεσμοι είναι παρηγορητικά και δεν προσφέρουν τίποτα. Για ποιο λόγο όμως απαιτείται χειρουργική αποκατάσταση και μάλιστα το συντομότερο δυνατό;
Γιατί χρειάζεται χειρουργική επέμβαση;
Η εξήγηση είναι απλή. Επειδή υπάρχει ο κίνδυνος περίσφιξης,
δηλαδή να περιστραφεί το όργανο που περιέχεται στην κήλη και να
νεκρωθεί, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν σοβαρά προβλήματα, με πιο
γνωστό τη νέκρωση του εντέρου και την περιτονίτιδα. Αυτές είναι
επικίνδυνες καταστάσεις που απαιτούν άμεση χειρουργική παρέμβαση και
συνοδεύονται από πολλές και σοβαρές επιπλοκές και μεγάλη νοσηρότητα. Η
αμέλεια ή η υποεκτίμηση αυτών των καταστάσεων μπορεί να οδηγήσει σε
προβλήματα, ενώ αντίθετα η ευαισθητοποίηση σε συνδυασμό με την έγκαιρη
και σωστή αντιμετώπιση βοηθούν σίγουρα στη άμεση και αποτελεσματική
αντιμετώπιση του προβλήματος. Πολυάριθμες μέθοδοι και τεχνικές έχουν
αναπτυχθεί και εφαρμόζονται επιτυχώς για την αντιμετώπιση των
βουβωνοκηλών, οι οποίες παρουσιάζουν και πλεονεκτήματα και
μειονεκτήματα. Μία τεχνική πρέπει να είναι αποτελεσματική, δηλαδή να
δίνει λύση στο πρόβλημα, να είναι γρήγορη, φτηνή, και να επιφέρει την
ελάχιστη δυνατή ταλαιπωρία στον ασθενή. Για να επιτευχθεί αυτό
απαιτείται η κατάλληλη χειρουργική και αναισθησιολογική προσέγγιση.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου