Παρασκευή 18 Ιουλίου 2014

Έλκος Στομαχου

Τον τελευταίο καιρό πονάω στο στομάχι. Μπορεί να έχω έλκος?
Ελκος είναι η διάβρωση του βλεννογόνου που καλύπτει το στόμαχο ή το δωδεκαδάκτυλο. Μπορεί να οφείλεται είτε σε μείωση των φυσιολογικών προστατευτικών μηχανισμών του οργανισμού στη δράση των οξέων που παράγονται στο στόμαχο είτε σε διαταραχή της ικανότητας του βλεννογόνου να αναπλάσσεται και να επουλώνεται. Μικρόβια όπως το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού και φάρμακα όπως η ασπιρίνη και τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη έχει αποδεικτεί ότις συμβάλλουν στην ανάπτυξη του έλκους.

            Το έλκος του δωδεκαδακτύλου εκδηλώνεται συνήθως με οξύ πόνο που εντοπίζεται στο επιγάστριο (την περιοχή της κοιλιάς στην οποία βίσκεται ο στόμαχος). Ο πόνος μπορεί να είναι σαν κάψιμο και να επεκτείνεται και δεξιότερα. Δεν είναι σταθερός κατά τη διάρκεια της ημέρας και είναι συνήθως εντονότερος το βράδυ. Χαρακτηριστικά ο ασθενής ξυπνά κατά τη διάρκεια της νύκτας από τον πόνο, ο οποίος περνά μετά τη λήψη τροφής. Ενα άλλο χαρακτηριστικό είναι οτι ο όνος εμφανίζεται κυρίως την άνοιξη και το φθινόπωρο.
            Στο έλκος του στομάχου ο πόνος είναι το κυρίαρχο σύμπτωμα και εμφανίζεται περίπου μισή ώρα μετά τη λήψη τροφής. Οταν ο πόνος αυξάνεται μετά τη λήψη τροφής και υπάρχει ανορεξία και έμετος τότε είναι πολύ πιθανό να υπάρχει έλκος στομάχου.
            Σε κάθε περίπτωση πρέπει να ελεγχθείτε με μία γαστροσκόπηση αλλά και ένα υπερηχογράφημα χοληφόρων και ήπατος γιατί μπορεί ο πόνος να μην οφείλεται στο έλκος αλλά σε κάποια πάθηση της χοληδόχου κύστεως. Ιδιαίτερα εάν ο πόνος δεν εντοπίζεται μόνο στην κοιλιά αλλά αντανακλά και στον ώμο είναι πολύ πιθανό να οφείλεται είτε σε χολολιθίαση είτε σε χολοκυστίτιδα.
      
Αν έχω έλκος τι πρέπει να κάνω? Υπάρχει φαρμακευτική θεραπεία ή πρέπει να χειρουργηθώ?
            Σήμερα πλέον υπάρχουν διαθέσιμα φάρμακα με τα οποία αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά οι περισσότερες περιπτώσεις έλκους στομάχου ή δωδεκαδακτύλου.  Με τα φάρμακα σήμερα επιτυγχάνεται η μείωση της οξύτητας του στομάχου, η αναστολή της έκκρισης των οξέων, η προστασία του βλεννογόνου, η αποφυγή της υποτροπής του έλκους και τέλος η εκρίζωση του ελικοβακτηριδίου το οποίο θεωρείται αιτιολογικός παράγοντας. Ενδεικτικά αναφέρουμε τα αντιόξινα, τους αναστολείς των Η2-υποδοχέων και τους ανστολείς της αντλίας πρωτονίων που είναι και τα νεότερα φάρμακα.
            Η χειρουργική θεραπεία του έλκους που κάποτε ήταν η κύρια θεραπεία έχει πλέον περιοριστεί μόνο στις περιπτώσεις που το έλκος είναι ανθεκτικό στη φαρμακευτική θεραπεία και όταν υπάρχουν επιπλοκές όπως αιμορραγία, διάτρηση ή πυλωρική στένωση.